ทำไมกะเทยต้องเสียงดังด้วย? คำถามที่เหมือนจะธรรมดาแต่อาจแฝงไว้ด้วยการควบคุมและกีดกันลึก ๆ ข้างใน ซึ่งผู้คนจำนวนมากมีต่อการแสดงออกของเควียร์หรือใครที่ไม่ได้ ‘แสดงออก’ ได้ถูกต้องอย่างขนบธรรมเนียมอันดีงามตามสังคม แล้วจะมีงานศิลปะอะไรที่ท้าทายระเบียบแบบแผนนี้ได้ดีไปกว่าศิลปะการแสดง...

‘ด้วยความอคติและเกลียดชัง’ คือการแสดงเรื่องล่าสุดโดย ปฏิพล หรือ ‘มิสโอ๊ต’ ศิลปินเควียร์เธียร์เตอร์เจ้าของคำกล่าวขานถึงสไตล์การสื่อสารแบบกราดเกรี้ยว ตามถ้อยคำที่กลายมาเป็นชื่องานครั้งนี้ ซึ่งจะจัดแสดงเป็นส่วนหนึ่งของโครงการศิลปะการแสดง ครั้งที่ 14 (Performative Art Project #14 — PAP#14)

การแสดงนี้นิยามตัวเองว่าเป็น ‘Text Based Documentary Musical Performance’ ซึ่งเป็นการผสมทั้งการสำรวจบาดแผลความทรงจำในแบบสื่อวิดีโอ ผสมประวัติศาสตร์ความ ‘ทรานส์’ หรือ ‘การข้ามผ่าน’ ฉบับนอกตำราเรียน บวกเข้ากับเสียงเพลงซึ่งเป็นทั้งจดหมายรัก คำสาป และถ้อยแถลงสู่พวกเรา การแสดงนี้จะมาพลิกภาพคุ้นเคยเดิม ๆ ของความเป็นทรานส์ที่มีภาพจำเป็นเพลงป๊อปติดหู ภาษาลูที่พูดกันได้ทั่วแล้ว และเสียงด่าอันน่าจดจำ แต่ก็ควรพูดดี ๆ ด้วยพร้อม ๆ กัน (?)

นอกจากการแสดงนี้แล้ว โครงการ PAP#14 ยังมากับการแสดงเวอร์ชั่นใหม่ของ ‘PainKiller’ พื้นที่ทดสอบความเจ็บปวดของมนุษย์ที่เปิดให้เราได้พาร่างไปสัมผัสมาก่อนหน้า ซึ่งพัฒนามาจากงานก่อนหน้าจนเป็น ‘ภูมิทัศน์ของความเจ็บ’ ที่แสนท้าทายความชาชินของเรา และ ‘DAYDREAM’ โปรเจกต์ศิลปะเสียงและดนตรีแบบร่วมสมัย ที่ชวนเรามาพักใจแบบ immersive และโครงการนี้ยังร่วมมือกับ ‘เบลอบอเดอร์ส ศิลปะแสดงสดแลกเปลี่ยนนานาชาติ 2568’ รวบรวมศิลปินจากหลากหลายประเทศมาแสดงด้วยกันกับหัวข้อ ‘HumanTouch มนุษยสัมผัส’ และการแสดงจากเทศกาลละครกรุงเทพ Bangkok Theatre Festival มาอีกด้วย

โครงการศิลปะการแสดง ครั้งที่ 14 (PAP#14) จะจัดการแสดงตั้งแต่ 1 ส.ค. – 23 พฤศจิกายน 2568 นี้ ที่สตูดิโอ ชั้น 4 หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร ติดตามรายละเอียดแต่ละเรื่องที่เพจ Bacc หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร ได้เลย